Բարակ աղու ինվագինացիայի ռեցիդիվի դեպք

Աղիների ինվագինացիան կազմում է մեխա­նի­կական աղիքային անանցանելիության դեպքերի մոտ 15%-ը։ Բարակ աղիների ինվագինացիան կազմում է ինվագինացիաների բոլոր դեպքերի մոտ 10-16%-ը։ Առավել հաճախ ինվագինացիայի պատճառ են հանդ­իս­անում պոլիպները, Մեկկելի դիվերտիկուլը, մե­տաստատիկ ուռուցքները։ Հազվադեպ է հանդիպում ինվա­գինացիայի ռեցիդիվը, որը կարող է լինել նախորդ էպիզոդից մի քանի օր, ամիս եւ նույնիսկ տարի­ներ հետո։ Ըստ գրականության տվյալների՝ նույն հիվանդի մոտ ինվագինացիա նկարագրված է մինչև 4 անգամ։ Նկարագրված են միաժամանակ աղու տարբեր հատվածներում առաջացած ինվա­գի­նացիայի դեպքեր։

 

 

Ստորև ներկայացվող դեպքը հետաքրքիր է և պատճառագիտության, և կլինիկական ընթացքի տեսակետից։ Հիվանդ Ա.Գ. (արական սեռի), ծնված 1976 թ., Արմենիա ՀԲԿ առաջինվիրաբուժական բաժանմունք է ընդունվել 25.04.2007թ. բարակ­աղի­քա­յին սուր անանցանելիության կլինիկայով։ Գանգատ­վում էր ցավից որովայնում, սրտխառնոցից, փսխումից, ընդհանուր թուլությունից, որոնք սկսվել և հարաճել էին 3 օրվա ընթացքում։ Անամնեզում՝ 1989 թ. վիրահատվել է աղիների ոլորման կապակցությամբ, 1992 թ. տարել է կոլոնոսկոպիկ պոլիպէկտոմիա։ Օբյեկտիվ՝ առկա էին ցավ որովայնը շոշափելիս, ծփանքի աղմուկ, դրական էին որովայնամզի գրգռման ախտանիշերը։ 25.04.2007թ. էնդոտրախեալ անզգայացման տակ հի­վանդը վիրահատվել է, հայտնաբերվել է ինվագինատ իլեոցեկալ հատվածից մոտ 10 սմ վեր։

 

Ինվա­գինա­ցիայի պատճառը մոտ 2,5 սմ տրամագծով պոլիպն էր։ Առկա էին նաւ տարբեր չափերի բազմաթիվ պոլիպներ աղիճ աղիքում և հաստ աղիքում։ Հնարավորության չափով հեռացվել են բարակ աղու պրոքսիմալ հատ­վածի պոլիպները, որոնք բոլորը երկար ոտիկների վրա էին։ Կատարվել է զստաղու ռեզեկցիա ինվագինատի հետ միասին և իլեոասցենդոստոմիա։ 01.05.2007 թ. հիվանդի մոտ կրկին զարգացել են աղիքային անան­ցա­նելիության կլինիկական նշաններ, որոնք հաս­տատ­վել են ռենտգենաբանորեն։ Հիվանդը շտապ վիրա­հատվել է, հայտնաբերվել է ինվագինացիա դուոդենոյեյունալ անցումից մոտ 30 սմ դիստալ, ինվա­գինատի գլխիկի շրջանում որոշվում էր մոտ 2 սմ տրամագծով պոլիպ։ Կատարվել է աղու ռեզեկցիա ինվագինատի հեռացմամբ, բարակ աղու մնացած հատվածներից հեռացվել են պոլիպները։ Ձևավորվել է ծայրը կողքին բերանակցում դուոդենոյեյունալ անցումից 5 սմ հեռավորության վրա։ Անցկացվել է նազո-ինտեստինալ զոնդ մինչև միջաձիգ հաստ աղի։

 

Հետվիրահատական շրջանն անցել է հարթ, նա­զոինտեստինալ զոնդը հեռացվել է 5-րդ օրը, որից հետո դիտվել է հաճախակի հեղուկ կղանք։ Հիվանդը գտնվել է բուժող բժիշկների հսկողության տակ։ Վերջին ամիսներին դիտվում է օրը 1-2 անգամ դե­ֆե­կացիա ձևավորված կղանքով։

 

Նկարագրված դեպքը հետաքրքիր է տարածուն պոլիպոզի առկայությամբ, որը պոտենցիալ վտանգ է ինվագինացիայի ռեցիդիվի համար։ Հարկ է նշել, որ հնարավորության դեպքում պետք է հեռացնել բարակ աղու պոլիպները հետագա ինվագինացիայից խուսա­փելու համար։ Երկու և ավելի բերանակցումների, աղե­պատի կարերի առկայության դեպքում ցուցված է նազոինտեստինալ շինավորում դեկոմպրեսիայի և վաղ հետվիրահատական անանցանելիության կանխար­գել­ման նպատակով։

 

 

 

Հեղինակ :  Ս.Ա. Ստեփանյան, Վ.Թ. Ափոյան, Խ.Տ. Էյրամջյան, Տ.Ռ. Խաչատրյան, Ռ.Ն. Մեսրոպյան, Վ.Մ. Հակոբյան, Հ.Խ. Բատիկյան, Հ.Ս. Հովհաննիսյան, ԵրՊԲՀ վիրաբուժության թիվ 2 ամբիոն, Արմենիա ՀԲԿ, Վիրաբուժական կլինիկա
Աղբյուր :  Գիտա - գործնական Բժշկական Հանդես <<Մեդիցինսկիյ Վեստնիկ Էրեբունի>> - 3. 2008 (35) 23-24
   
   
Ներկայացնող`  Doctors.am