Մահը մարդու կենսագործունեության դադարն է։ Շնչառական և սիրտանոթային համակարգերի գործունեության դադարից հետո զարգանում է թթվածնային քաղց, որի նկատմամբ ամենազգայունը ուղեղի բջիջներն են։
Առանձնացնում են մահվան երկու փուլ.
I. Առաջին փուլը կլինիկական մահն է, երբ սիրտը չի աշխատում, և շնչառությունը բացակայում է, սակայն օրգանիզմում առկա թթվածնի որոշ պաշարների շնորհիվ մարդուն դեռ կարելի է արդյունավետ վերակենդանացնել՝ 0-4 րոպե։
II. 4-6 րոպեից հետո սկսում է զարգանալ երկրորդ փուլը՝ կենսաբանական մահը, գլխուղեղի գործունեությունը ընդհատվում է ուղեղի բջիջների անդարձելի մահվան պատճառով։
Մահվան կասկածելի նշաններն են`
• տուժածի մարմնի անշարժ դիրքը, ինքնակամ շարժումների բացակայությունը,
• ցավային և այլ ազդակների նկատմամբ պատասխան ռեակցիայի բացակայությունը,
• մաշկի գունատությունը, կապտավուն երանգը,
• գիտակցության բացակայությունը,
• շնչառության բացակայությունը,
• սրտի կանգը,
• լույսի ազդեցությունից բիբերի նեղացման բացակայությունը։
Խորը սառեցման (մարմնի t <32° C) կամ կենտրոնական նյարդային համակարգն ընկճող դեղերի ազդեցության պայմաններում զարգացող կլինիկական մահը հաստատելու համար այս նշանները հիմք չեն։
Մահվան ստույգ նշաններն են՝
• կատվի աչքի ախտանիշը (ակնագունդը կողքերից սեղմելիս բիբը նեղ ճեղքի տեսք է ստանում և բաց թողնելիս իր նախկին տեսքը չի վերականգնում),
• տեսանելի լորձաթաղանթների չորացումը, եղջերաթաղանթի խամրումը,
• դիակային սառեցումը, փայտացումը (սկսվում է սրտի կանգից 2-4 ժամ անց մարմնի վերին մասերից և աստիճանաբար իջնում ներքև),
• դիակային բծեր, որոնք առաջանում են սրտի կանգից 2-4 ժամ անց։