Ատամի կոտրվածքները կարող են տեղի ունենալ նրա տարբեր հատվածներում (պսակ, վզիկ, արմատ): Պսակի կոտրվածքներն ախտորոշման տեսակետից դժվարություն չեն ներկայացնում:
Բուժումը կախված է կոտրվածքի բնույթից: Եթե կոտրվածքը գտնվում է էմալի ու դենտինի սահմաններում և կակղանը մերկացած չէ, կատարում են պլոմբավորում կոմպոզիտներով: Անհրաժեշտության դեպքում օգտագործում են հարկակղանային գամեր: Կակղանի մերկացման դեպքում ցուցված է կակղանի էքստիրպացիա (կամ ամպուտացիա, եթե արմատը լրիվ ձևավորված չէ)՝ հետագա արմատա- և ատամնալեցումով: Անհրաժեշտության դեպքում օգտագործում են ներարմատային գամեր, պսակը վերականգնում են կոմպոզիտներով: Հնարավոր է նաև ներդիրի կամ արհեստական պսակի պատրաստում: Ամբողջ պսակի կոտրվածքի դեպքում (եթե արմատը հնարավոր է պահպանել) կակղանի հեռացումից և արմատալիցքից հետո պատրաստում են տարբեր կառուցվածքի գամային ատամներ:
Էլեկտրոնային նյութի սկզբնաղբյուրը ՝ Doctors.am
Նյութի էլէկտրոնային տարբերակի իրավունքը պատկանում է Doctors.am կայքին
