Լինում է 1:3000-5000 նորածինների մեջ: Պաթոգենեզով նման է ՆՀՀ-ը, բայց անհամատեղելիություն մոր և պտղի հետ ըստ տրոմբոցիտար անտիգենների թվի, որը և պատճառ է իմուն կոնֆլիկտի: Կլինիկորեն ԱՏՊ-ն ավելի ծանր է ընթանում, քան տրանսիմունը` մաշկային հեմոռագիկհամախտանիշը շատ է արտահայտված, հաճախ լինում է նաև է աղեստամոքսային արյունահոսություն, հեմատուրիա, 10-15 տոկոս դեպքում առաջանում է ներգանգային արյունազեղումներ, հաճախ առաջանում է արյունահոսություն լորձաթաղանթներից:
Ախտորոշումը հիմնավորվում է ԻԳԳ-տրոմբոցիտների վրա շատ լինելով, հակատրոմբոցիտար հակամարմիններ մոր արյան մեջ, բայց ԻԳԳ-ի քանակը կարող է լինել նորմալ տրոմբոցիտների վրա, տրոմբոցիտների ագլյուտինացիան նորածնի մոր արյան շիճուկի հետ: Բացի արյունահոսություններից երեխայի մատ չի լինում ոչ մի շեղումներ նորմայից, նշանակում է չի լինում արտահայտված հեպատոմեգալիա և սպլերոմեգալիա: Բորբոքային օջախների առկայությունը ցանկացած օրգաններում, այլ հեմոտոլոգիական փոփոխությունները, բացի տրոմբոցիտոպենիայից,առիթ է տալիս ժխտելու տրոմբոցիտոպենիայի այլ պատճառները: Բուժումը - տրոմբոցիտռար մասսայի փոխներարկում արտահայտված արյունահոսության ժամանակ /250-300մլ մոր արյունից ստացված/ կամ / եթե համատեղելություն կա էրիտրոցիտների անտիգենի հետ / ն/եԻԳԳ /400-500մգ/կգ, կաթիլային, 3-4 օր/ պրեդնզոլոն /2 մգ/կգ օրը 3-5 օր, տրոմբոցիտների ներարկումը դոնորի էֆֆեկտ չունի: Բուժումը- ոչ ծանր արյունահոսության ժամանակ - սիմպտոմատիկ է, կերակրել 1-2 շաբաթ դոնորական կաթով.ԱՏՊ-ի զարգացումը հավանական է 75 տոկոս: բայց ռիսկի դեպքում /ԱՏՊ-ի/ արվում է իմունոգլոբուլին 1գ/կգ 1 շաբաթ զուգակցված դեկսամետազոնի հետ 3-5 մգ կամ տրոմբոցիտներ մոր արյունից ստացած:
Էլեկտրոնային նյութի սկզբնաղբյուրը ՝ Doctors.am
Նյութի էլեկտրոնային տարբերակի իրավունքը պատկանում է Doctors.am կայքին
