Լապարասկոպիկ խոլեցիստէկտոմիայի հնարավոր թրոմբոէմբոլիկ բարդությունների վաղ ախտորոշման չափանիշների գնահատումը
Արդիականությունը
Վերջին տարիները բնորոշվում են էնդոսկոպիկ վիրաբուժության արագ զարգացմամբ: Լապարասկոպիկ տեխնիկան կիրառություն է գտել պրակտիկորեն բոլոր վիրաբուժական մասնաբաժիններում, իսկ լեղաքարային հիվանդության բուժման գործում այն գրավում է առաջնակարգ դիրք: Վեջինիս առավելությունն ակնհայտ է ավանդական խոլեցիստէկտոմիայի նկատմամբ` նվազ ինվազիվություն, պրակտիկորեն բացակայում է որովայնի առաջային պատի վնասումը և նրա բարդությունները, հետվիրահատական կարճատև, բարվոք ընթացքը և այլն: Սակայն վերջինիս էլ բնորոշ են բարդությունները, մանավանդ միջին տարիքից բարձր այն անձանց մոտ, որոնք ունեն հարակից հիվանդություններ:
Պնևմոպերիտոնեումի ստեղծումը` ներորովայնային բարձր ճնշման առկայությունը, բերում են ստորին սիներակի և կոնքի երակների ճնշման, որի արդյունքում նվազում է երակային արյան հետհոսքը, միաժամանակ առաջանում է ստոծանու սեղմում, փոխվում է սրտի ֆիզիոլոգիական առանցքը` առաջացնելով արտաքին շնչառական ֆունկցիայի խանգարում: Սրա արդյունքում ստորին սիներակի համակարգում նվազում է արյան հոսքի արագությունը` ինչի արդյունքում մեծանում է արյան մածուցիկությունը: Նման պայմաններում թրոմբոէմբոլիկ բարդությունների առաջացման հավանականությունը կտրուկ բարձրանում է:
Նպատակը.
Հետազոտման նպատակն հանդիսանում է արյան ռեոլոգիական ցուցանիշների ուսումնասիրությունը լապարասկոպիկ խոլեցիստէկտոմիայից առաջ և հետո:
Մեթոդները.
Հետազոտման նպատակի իրականացման համար ուսումնասիրվել են 158 հիվանդների (իգական և արական սեռի, 23-80 տարեկան) արյան ռեոլագիական հատկությունները (էրիթրոցիտների թրոմբոցիտների ագրեգացիա) լապարասկոպիկ խոլեցիստէկտոմիայից առաջ և հետո:
Արդյունքները.
Հետազոտման արդյունքում պարզվել է, որ գրեթե բոլոր հիվանդների մոտ թրոմբոցիտների և էրիթրոցիտների ագրեգացիան մինչև վիրահատությունը գերազանցում է նորման 1,5 անգամ, իսկ վիրահատությունից հետո` 3 անգամ: Այս հիվանդների արյան ռեոլագիական հատկությունների ուսումնասիրման ընթացքում հայտնաբերվել է, որ արյան ձևավոր տարրերի ագրեգացիոն հատկությունները կտրուկ բարձրանում են լապարոսկոպիկ խոլեցիստէկտոմիայից հետո: Թրոմբոցիտների և էրիթրոցիտների ագրեգացիոն հատկությունների կտրուկ բարձրացում հայտնաբերվել է 97% հիվանդների մոտ` մինչև վիրահատությունը 65%-ի մոտ (P<0.005): Ակնհայտ է, որ սլաջ սինդրոմի առաջացումը նման պայմաններում բարձր հավանականություն ունի: Նրանց 56%-ի մոտ զուգահեռ առկա էր սպիտակ թրոմբի առաջացման հավանականությունը (մինչև վիրահատությունը` 38%): 41%-ի մոտ առկա էր սպիտակ և կարմիր թրոմբների առաջացման մեծ հավանականությունը (մինչև վիրահատությունը` 24%): 3%-ի մոտ բարձր էին միայն թրոմբոցիտների ագրեգացիոն հատկությունները:
Եզրակացություն.
Արյան ձևավոր տարրերի` էրիթրոցիտների և թրոմբոցիտների, ագրեգացիոն հատկությունների շեղումները կարելի է դիտարկել որպես լապարոսկոպիկ խոլեցիստէկտոմիայի ժամանակ թրոմբոէմբոլիկ բարդությունների վաղ ախտորոշման ախտանշաններ, ինչպես նաև կիրառել թրոմբոէմբոլիկ բարդությունների կանխարգելման և բուժման սխեմաների մշակման նպատակով:
Հեղինակ : | Ա.Հ. Մելիքյան, Էրեբունի ԲԿ |
Աղբյուր : | Գիտա-գործնական Բժշկական Հանդես <<Մեդիցինսկիյ Վեստնիկ Էրեբունի>> - 3. 2008 (35) 20 |
Ներկայացնող` | Doctors.am |