Անհնար է ունենալ իմունիտետ, որը կպաշտպանի բոլոր հիվանդություններից:
Բժշկության մեջ չկա «թույլ իմունիտետ» հասկացություն, կա «իմունոդեֆիցիտ» ախտորոշումը, որը խոսում է ծանր հիվանդության առկայության մասին: ԶԼՄ-ների ազդեցությամբ ձևավորված կարծիքին հակառակ, տարվա ընթացքում մի քանի անգամ մրսածություն կամ թույլ ինֆեկցիոն հիվանդություններ ունենալը չի խոսում իմունիտետի թուլության մասին, ընդհակառակը, հիվանդությունը, իմուն համակարգի նորմալ պատասխանն է նոր ինֆեկցիայի հետ շփմանը: Արդյունքում, նոր ինֆեկցիայի հանդեպ ձևավորվում է իմունոբանական հիշողություն  որը նույն հարուցչի հետ հաջորդ շփման ժամանակ թույլ չի տալիս հիվանդության կրկին զարգացումը:
 
Իմունոդեֆիցիտը երեխաների մոտ գենետիկ հիվանդություն է
 
Ինֆեկցիաները, որոնք աննախադեպ ծանր են ընթանում, վատ են ենթարկվում թերապիայի, երկար ձգձգվում են, կրկնվում, հարուցվում են հազվադեպ հանդիպող հարուցիչներով, կարող են վկայել առաջնային իմունոդեֆիցիտի մասին (ԱԻԴ): Այս հիվանդության պատճառը գենետիկ մուտացիան է, որը խաթարում է իմուն համակարգի նորմալ գործունեությունը
 
 
Ձեռքբերովի իմունոդեֆիցիտ
 
Երկրորդային (ձեռքբերովի) իմունոդեֆիցիտը նույնպես ծանր վիճակ է, սակայն զարգանում է արտաքին գործոնների ազդեցությամբ` քիմիա- և ճառագայթային թերապիա, օնկոլոգիական հիվանդություններ, ծավալուն այրվածքներ, ալկահոլիզմ, լեյկոզ, աուտոիմուն հիվանդությունների կամ օրգանների տրանսպլանտացիայի դեպքում դեղերի ընդունում, որոնք ճնշում են իմուն համակարգի ակտիվությունը: Մարդու իմունոանբավարարության վիրուսը (ՄԻԱՎ) նույնպես հանգեցնում է սրան:
Երկրորդային իմունոդեֆիցիտը չի զարգանում սթրեսի, սննդակարգում քիչ մրգեր օգտագործելու, նստակյաց կյանքի այլ նմանատիպ գործոնների ազդեցությամբ:
 
Եթե նորածնի իմուն համակարգը թույլ չլիներ, նա կմահանար ուժեղ բորբոքային ռեակցիայի պատճառով:
Ինչպես հայտնի է, նորածինները բարձր ընկալունակություն ունեն տարբեր ինֆեկցիաների հանդեպ: Վերջերս կարծիք առաջացավ, որ սա կենսական նշանակություն ունի: Արգանդում պտուղը ստերիլ պայմաններում է, սակայն միայն մինչը կսկսի շարժվել ծննդաբերական ուղիներով, որտեղ տեղի է ունենում սնկերով ու բակտերիաներով վարակում: Այս պահից սկսած նորածնի մաշկն ու լորձաթաղանթները, ստամոքսաղիքային համակարգը, թոքերը, դառնում են բակտերիաների կուտակման վայրեր: Այս ներխուժման հանդեպ նորմալ իմուն պատասխանը նորածնի կյանքի հետ անհամատեղելի կլիներ, քանի որ բորբոքային ռեակցիան չափազանց ուժեղ կլիներ:
 
Դեռ պարզված չէ՝ ինչու՞ ենք մենք ձմռանն ավելի շատ հիվանդանում
 
Հարբուխն ու մրսածությունն ավելի հաճախ հանդիպում են հյուսիսային շրջանների բնակիչների մոտ տարվա ցուրտ եղանակներին: Արդյո՞ք սա կապված է իմունիտետի վրա ցրտի ազդեցության հետ: Իսկապե՞ս ցրտահարությունը մեզ ավելի ընկալունակ է դարձնում ինֆեկցիաների հանդեպ: Տարօրինակ է, սակայն այս հարցերի վերջնական պատասխանները դեռ չկան: Առողջ կամավորների հետ անցկացված փորձերը, երբ նրանք սուզվում էին սառը ջրի մեջ կամ ցածր ջերմաստիճանների պայմաններում, առանց տաք հագուստի էին, չհայտնաբերեց կապ օրգանիզմի սառեցման և հարբուխի առաջացման միջև:
 
Ծխելն «օգնում է» բակտերիաներին վարակել թոքերը
 
Ծխողներն ավելի հաճախ են տառապում շնչառական ուղիների ինֆեկցիաներից` բրոնխիտ, պնևմոնիա...  Ալվեոլներում կան հատուկ բջիջներ` մակրոֆագեր, որոնք ոչնչացնում են բակտերիաներն ու կանխում ինֆեկցիայի զարգացումը: Ծխողների թոքերում մակրոֆագերի քանակը մի քանի անգամ մեծացած է, սակայն նրանք  իրենց  աշխատանքը` բակտերիաների դեմ պայքարելը, լավ չեն կատարում: Միևնույն ժամանակ, ծխողների թոքերում մակրոֆագերն արտազատում են ագրեսիվ ֆերմենտներ, որոնք կարող են քայքայել առողջ հյուսվածքը:
 
Առանց իմունոդեֆիցիտ ախտորոշման, կարիք չկա մարդու «իմունիտետը» բարձրացնելու
 
Իմունոդեֆիցիտով մարդկանց համար իմունիտետի խթանումը կենսական անհրաժեշտություն է: Այս դեպքում իմունոլոգները անցկացնում են բուժում, այն բանից հետո, երբ իմունոգրամմայի և մի քանի այլ հետազոտությունների արդյունքում ախտորոշվել է իմունոդեֆիցիտ: Հիվանդի օրգանիզմ ներմուծում են անհրաժեշտ պաշտպանիչ մոլեկուլներ, օրինակ՝ հակմարմիններ կամ աճի գործոններ, որոնք խթանում են իմուն բջիջների աճը: Սակայն արդյո՞ք կարիք կա խթանելու առողջ մարդու իմունիտետը, արդյո՞ք սա հիվանդություններից հավելյալ պաշտպանություն կապահովի: Դեռ միանշանակ պատասխան այս հարցերին չկա, սակայն այսօր էլ դեղատներում բազմաթիվ են հավելանյութերն ու դեղերը, որոնք արտադրողների պնդմամբ, խթանում են իմունիտետն ու պաշտպանում ինֆեկցիաներից: Այս նյութերի համար համոզիչ կլինիկական հետազոտություններ չեն անցկացվել, այսինքն նրանց էֆեկտիվությունը կամ անվնասությունը ապացուցված չէ: Սակայն անցկացվել է ավելի քան 20 հետազոտություն էխինացեայի հատկությունների ուսումնասիրության համար և պարզվել է, որ այն պլացեբոյից չի տարբերվում՝ հարբուխն ու նմանատիպ հիվանդությունները բուժելու կամ կանխարգելելու հատկությամբ:
 
 
 
 
Թարգմանված նյութի աղբյուրը՝ Doctors.am
Նյութը՝ Medportal.ru