Մասնակի կարմիրբջջային ապաճը (ՄԿԲԱ) հազվադեպ հանդիպող հիվանդություն է: Բնորոշվում է նորմոքրոմ տիպի սակավարյունությամբ, ռետիկուլոցիտների քանակի նվազումով և ոսկրուղեղում էրիթրոցիտային ծիլի ապաճով:

Ծագումնաբանություն

ՄԿԲԱ կարող է լինել բջիջների ինքնաբերաբար առաջացած մուտացիաների կամ նրանց ժառանգական դեֆ‎եկտների հետևանք, իսկ երբեմն  կարող է զարգանալ առանց որևէ նախորդող պատճառի: Վերջինը հիվանդության իդիոպաթիկ ձևն է և հանդիպում է ավելին քան 50% դեպքերում: Հիվանդությունը կարող է զուգորդված լինել ուրցագեղձի հիվանդությունների՝ թիմոմաների, T-բջջային լեյկոզների և լիմֆ‎ոմաների, սուր վիրուսային հեպատիտի և այլ հիվանդությունների հետ: Այն կարող է զարգանալ նաև որոշ դեղորայքների ազդեցության հետևանքով:

Գոյություն ունեն հավաստի տվյալներ հիվանդության առաջացման համար վիրուսային հեպատիտի, պարոտիտի հարուցիչների, հատկապես  պարվովիրուս PV19 ծագումնաբանական դերի վերաբերյալ: Տարբերում են հիվանդության բնածին ձևը՝ վաղ մանկական հասակում հազվադեպ հանդիպող Բլեկ‎ֆան-Դայմոնդի սակավարյունությունը:

Ախտաբանություն

ՄԿԲԱ էրիթրոցիտների ուղղակի կամ նրանց էրիթրոպոետինակախյալ հասունացման ընկճման հետևանքն է: Հիվանդության ախտաբանության մեջ կարևոր դեր ունեն նաև իմու¬նաբանական մեխանիզմները, ինչը ապացուցված է էրիթրոցիտների նախորդողներին ուղղված հակամարմինների բացահայտումով:  Ենթադրվում է նաև էրիթրոցիտների նախորդողների ներքին դե‎ֆեկտի առկայությունը:

Կլինիկական պատկերը

ՄԿԲԱ հիմնական կլինիկական դրսևորումներն են սակավարյունությունը և նրանով պայմանավորված հյուսվածք¬ների թթվածնային քաղցը: Բլեկ‎ֆան-Դայմոնդի սակավարյունությանը բացի նշվածներից բնորոշ է նաև ‎ֆիզիկական աճի դադարը և սեռական հասունացման խանգարումը:

Հաճախակի դիտվում է լյարդի չափերի մեծացում: Վաղաժամ փոխներարկումային կախվածության առաջացման հետ մեկտեղ նկարագրվում են երկաթով գերհագեցվածություն և երկրորդային հեմոքրոմատոզով պայմանավորված  բարդություններ: ՄԿԲԱ այս ձևը սովորաբար դրսևորվում է կյանքի առաջին տարում, իսկ 25% դեպքերում՝ նորածնային շրջանում:
 
ՄԿԲԱ ժամանակ ծայրամասային արյան պատկերը բնորոշվում է նորմոքրոմ սակավարյունությամբ, ռետիկուլոցիտների քանակի նվազումով, լեյկոցիտների և թրոմբոցիտների մակարդակները շեղված չեն: Ոսկրուղեղում դիտվում է էրիթրոիդային ծիլի բջիջների պակաս, անարդյունավետ էրիթրոպոեզ,  էրիթրոիդային բջիջների հասունացման խանգարում պոլիքրոմատո‎ֆիլ նորմոբլաստների մակարդակում:

Ոսկրուղեղի ընդհանուր բջջայնությունը փոփոխված չէ, երբեմն բարձրացած է երկաթպարունակող բջիջների՝ սիդերոցիտների և սիդերոբլաստների քանակները: Շիճուկային երկաթի քանակը սովորաբար լինում է բարձրացած:

 Ախտորոշումը


 ՄԿԲԱ  ախտորոշման  համար  հիմք  է  ընդունվում  ծայրամասային  արյան  մեջ  հիպոռեգեներատոր  սակավար¬յունությունը  և  ոսկրուղեղում  էրիթրոցիտային  շարքի  բջիջների  պակասությունը: Ախտորոշում  կայացնելու  նպատակով  անհրաժեշտ  է  իմունաֆլյուրեսցենտային  եղանակով  և  ցիտոտոքսիկ  նմուշով  հայտնաբերել  հակամարմիններ էրիթրոկարիոցիտների  նկատմամբ:

Երբեմն  ավելի  խորացված  հետազոտությունների  օգնությամբ  կարելի  է  հանյտնաբերել  այն  հիվանդությունները, որոնք  շաղկապված  են  լինում  ՄԿԲԱ  հետ. օրինակ, սուր  լեյկոզը  կամ  T - բջջային  քրոնիկական  լեյկոզը,  որոնք  զարգացման  վաղ  շրջանում  երբեմն  դրսևորվում  են  իբրև  ՄԿԲԱ:  Բարդ  դեպքերում  ախտորոշումը  ճիշտ  կայացնելու  համար օգտագործվում  են  բջջաչափման,  իմունահիստոքիմիական, կորիզաբանական, մոլեկուլյարկենսա¬քիմիական  հետազոտություններ:
 
 Բուժումը

Բուժման  նպատակով  օգտագործվում  են գլյուկոկորթիկոիդներ (ԳԿ)  միջին  և  բարձր  դեղաչափերով, ցիկլո-ֆոսֆամիդ, հակալիմֆոցիտային գլոբուլին (ՀԼԳ), ցիկլոսպորին A (ՑՍ-A)  և  այլ  իմունաճնշիչ  ազդեցության  դեղորայք:  ԳԿ  հիմնականում  օգտագործվում  են  պրեդնիզոլոնը  և  մեթիլպրեդնիզոլոնը  (մեթիպրեդ)՝ 3-5մգ/կգ  մինչև  10մգ/կգ:  Միջին  դեղաչափերով  նշանակելիս  բուժումը  շարունակվում  է  4-8  շաբաթ: Արդյունքը  գնահատվում է  ռետիկուլոցիտների  քանակի  բարձրացումով:

ՑՍ-A-ի  արդյունավետությունը  ՄԿԲԱ  բուժման  ժամանակ  բացատրվում  է  նրա  T  լիմֆո¬ցիտների  և  բնական  քիլլերների  նկատնանբ ընկճող ազդեցությամբ: Նրա օգտագործումը  ավելի  արդյունավետ  է  իդիոպաթիկ  ՄԿԲԱ  ժամանակ  և  այն  դեպքերում, երբ անար¬դ¬յունավետ  են  բուժման  այլ  եղանակները:  ՑՍ-A-ի նվազագույն  արդյունավետ  դեղաչափ է   համարվում  4.5մգ/կգ/օր՝ 14 օր  տևողութ¬յամբ: ԻՃ  բուժումը  արդյունավետ  է  ՄԿԲԱ  հիվանդների  50-60%-ի  մոտ:  Բուժման  լրացուցիչ  եղանակ է  համարվում բուժական  պլազմաֆերեզը:

ՄԿԲԱ  բնածին  ձևերի  ժամանակ  բուժումը  սիմպտոմատիկ է  և ներառում  է էրիթրոցիտային  զանգվածի  ներար-կումներ, խելատային  բուժում  դեֆերօքսամինով (դեսֆերալով), ԳԿ  միջին  դեղաչափերով: ՄԿԲԱ  հիվանդների  բուժման  ծրագրում  օգտագործվում  է  նաև ոսկրուղեղի փոխպատվաստում (ՈՓՊ):