Կորեկանման տարածված գայլախտն (lupus miliaris disseminatus) արտահայտվում է դեմքի մաշկի վրա ցրված, միմյանց չձուլվող, գնդասեղի գլխիկից մինչև ոսպի հատիկների մեծության յուրահատուկ թմբիկների ցանավորումով։ Թմբիկներն ունեն գորշավարդագույն գունավորում։ Նրանք կամ կիսագնդաձև բարձրանում են մաշկից վեր, կամ լինում են ոչ մեծ բծերի ձևով։ Բնորոշ է նրանց փափուկ կոնսիստենցիան. բութ զոնդով արտաճնշելիս գայլախտային թմբիկների նման նրանք հեշտությամբ ծակվում են։ Առանձին տարրերի կենտրոնում երևում է սպիտակ գույնի քայքայման փոքր օջախ, որը հիշեցնում է թարախաբշտիկ։ Դիասկոպիայի ժամանակ թմբիկների տեղում հայտնաբերվում է դեղնաշագանակագույն փոքրիկ բիծ։ Ցանավորվելով նոպաներով` թմբիկները կարող են աստիճանաբար խիտ ծածկել դեմքի մաշկը։ Պահպանվելով մի քանի ամիս` նրանք վերանում են, թողնելով թեթև պիգմենտացիա, կամ մանր, մակերեսային, ապաճական սպիներ։ Առանձին հիվանդների մոտ թմբիկների ցանավորումը զուգորդվում է դեմքի մաշկի ընդհանուր կարմրության հետ, կապված անոթների տոնուսի խանգարման ու տելեանգիէկտազիայի գոյացման հետ, որը համանմանորեն դիտվում է վարդագույն պզուկների դեպքում, և որի պատճառով այդ տարատեսակն ստացել է ռոզացեանման տուբերկուլիդ անունը։
Հիվանդանում են գերազանցապես չափահասները՝ 20-40 տարեկանում, ավելի հաճախ՝ կանայք։ Հիվանդների ընդհանուր վիճակը սովորաբար միանգամայն բավարար է, տուբերկուլոզի ակտիվ երևույթներ գրեթե չեն հայտնաբերվում։ Պիրկեի ռեակցիան, որպես կանոն, դրական է։
Հյուսվածաախտաբանությունը։ ֆերմայում հայտնաբերվում է ինֆիլտրատ, բաղկացած էպիթելոիդ բշիջների կղզյակներից, շրջապատված շատ թե քիչ արտահայտված լիմֆոցիտային գոտիով։ Հսկա բջիջները հանդիպում են համեմատաբար հազվադեպ։ Առանձին թմբիկների կենտրոնում նշվում է լոռանման քայքայում։
