Որկորի  բարորակ  ուռուցքները  և  կիստաները  հանդիպում  են  հազվադեպ: Որկորի  պատի  նկատմամբ  ուռուցքները  կարող  են  լինել  ներլուսանցքային (պոլիպանման; հաճախ  որկորի  պրոքսիմալ  կամ  դիստալ  հատվածում)  և  ներպատային (ինտրամուրալ; հաճախ  որկորի  ստորին  երկու  երրորդականներում):

Ըստ  հյուսվածաբանական  կառուցվածքի  ուռուցքները  լինում  են  էպիթելային  (ադենոմատոզ  պոլիպներ, պապիլոմաներ)  և  ոչէպիթելային  (լեյոմիոմաներ, ռաբդոմիոմաներ, ֆիբրոմաներ, լիպոմաներ, խոնդրոմաներ, հեմանգիոմաներ, նևրինոմաներ  և  այլն): Որկորի  բարորակ  ինտրամուրալ  գոյացություններոի  շրջանում  երկրորդ  տեղն  ըստ  հաճախականության  (լեյոմիոմաներից  հետո)  գրավում  են  կիստաները  (ռետենցիոն, բրոնխոգեն, էնտերոգեն), որոնք  իրենցից  ներկայացնում  են  բարակապատ  գոյացություններ`  բաց  գույնի կպչուն  հեղուկով  պարունակությամբ: Կիստայի  պատը  կազմված  է  ֆիբրոզ  հյուսվածքից` հարթ  մկանաթելերի  և  աճառի  խառնուրդով: Բրոնխոգեն  կիստայի  ներքին  մակերեսը  պաստառված  է  շողացող  էպիթելով, էնտերոգենինը` գլանաձև  կամ  տափակ  էպիթելով: Ռետենցիոն  կիստաները  տեղակայում  են  որկորի  ենթալորձային  շերտում, առաջանում  են  գեղձերի  ծորանների  խցանման  հետևանքով: Դրանք  երբեք  չեն  հասնում  խոշոր  չափսերի:

Կլինիկական  պատկերը.
Որկորի  բարորակ  ուռուցքները  և  կիստաները աճում  են  դանդաղ, երկար  ժամանակ  չեն  առաջացնում  կլինիկական  ախտանշաններ  և  սովորաբար  հայտնաբերվում  են  պատահականորեն: Կլինիկական  արտահայտությունները  կարող  են  լինել  մեծ  չափսերի  (դիսֆագիա)  կամ  նրա  խոցոտման  (արյունահոսություն, անեմիա)  դեպքում: Ի  տարբերություն  որկորի  քաղցկեղի, բարորակ  ուռուքցների  ժամանակ  դիսֆագիան չունի  անշեղորեն  և  արագ  հարաճման  տենդենց  և  կարող  է  անփոփոխ  մնալ  մի  քանի  ամիսների  և  նույնիսկ  տարիների  ընթացքում: Երբեմն  հիվանդները  նշում  են  կրծոսկրի  հետևում  ցավեր, սեղմելու  կամ  լեցունության  ախտանշաններ, դիսպեպտիկ  երևույթներ, ուռուցքով  միջնորմի  օրգանների  ճնշման  հետևանքով  առաջացող  ախտանշաններ: Երկար  ոտիկ  ունեցող  որկորի  պարանոցային  հատվածի  ուռուցքների  դեպքում  կարող  է  առաջանալ  ուռուցքի  ռեգուրգիտացիա  և  ասֆիքսիայի  զարգացում: Որկորի  կիստաները  կարող  են  թարախակալել: Հնարավոր  է  նաև  որկորի  բարորակ  ուռուցքների  և  կիստաների  չարորակ  կազմափոխում:

Ախտորոշումը
- ռենտգենաբանական  հետազոտություն – լցման  դեֆեկտ հստակ  հարթ  եզրագծերով, դեֆեկտի  շրջանում  լորձաթաղանթի  ռելիեֆի, պատի  էլաստիկության  և  պերիստալտիկայի  պահպանում, հստակ  անկյուն  որկորի  պատի  և  ուռուցքի  եզրի  միջև  (ՙայծիկի՚  ախտանշան), որկորի  սուպրաստենոտիկ  լայնացում  սովորաբար  տեղի  չի  ունենում:
- էզոֆագոսկոպիա - ուռուցք, որն  արտացցվում  է  որկորի  լուսանքի  մեջ  և  պատված  է  չփոփոխված  կամ  խոցոտված  լորձաթաղանթով; պոլիպների  դեպքում  կատարվում  է  բիոպսիա; ներպատային  ուռուցքների  դեպքում  բիոպսիան  հակացուցված  է, քանի  որ  խորը  տեղակայման  դեպքում  այն հաճախ  անիրագործելի  է, մյուս  կողմից  լորձաթաղանթի  վնասումը  բերում  է  բորբոքման, որը  խոչընդոտում  է  վիրահատական  միջամտությանը:

Բուժումը. վիրահատական  է, նեղ  ոտիկի  պոլիպների  դեպքում  հնարավոր  է  էլեկտրոբացազատում  էնդոսկոպիայի  ժամանակ, ինտրամուրալ  ուռուցքների  և  կիստաների  դեպքում  կատարվում  է  ուռուցքի  հեռացում  (էնուկլեացիա)  առանց  լորձաթաղանթի  վնասման:

 

 

 

Էլեկտրոնային նյութի սկզբնաղբյուրը ՝ Doctors.am

Նյութի էլէկտրոնային տարբերակի իրավունքը պատկանում է Doctors.am կայքին