Դյուրինգի դերմատիտը մաշկի քրոնիկական հիվանդություն է, որին բնորոշ է պոլիմորֆ ցանավորում: Բավականին հազվադեպ հանդիպող հիվանդություն է, որի ժամանակ ԲԽԼ-ն ախտահարվում է ընդամենը 10% հիվանդների մոտ: Պատճառագիտությունը և ախտածնությունը մինչև օրս պարզված չեն: Ժամանակակից պատկերացումներով Դյուրինգի դերմատիտը կրում է աուտոիմուն բնույթ: Հիվանդության պատճառագիտությունում որոշակի դեր ունի յոդի հանդեպ գերզգայունությունը: 3-5% կալիումի յոդի լուծույթի ընդունման դեպքում առաջնում է այս հիվանդությանը բնորոշ ցանավորում: Այս հիվանդությունը բազմապատճառային է, հիմնականում առաջանւոմ է այն անձանց մոտ, ովքերունեն խնդրիներ կապված բարակ աղիների հետ, այսպես կոչված մալաբսորբցիայի համախտանիշ:
Կլինիկան: Հիվանդությունը սովորաբար սկսվում է սուբյեկտիվ զգացողություններովª այրոցի ծակծկոցի զգացում մաշկի վրա, ընդհանուր թուլություն, որոնք հիվանդը նշում է ցանավորումից մի քանի ժամ կամ օր առաջ: Ցանավորման պոլիմորֆիզմը բնութագրվում է էրիթեմատոզ բծերի, բշտերի և բշտիկների և պապուլովեզիկուլների զուգակցված արտահայտումով, որոնք առաջանում են ինչպես այտուցված և էրիթեմատոզ, այնպես ել առողջ մաշկի վրա: Ցանավորումը սիմետրիկ է, տեղակայվում է վերջույթների ծալման մակերեսներին, ուսերին, ոտնատեղին, դեմքին, գլխի մազածածկույթի մասում: Բերանի լորձաթաղանթի մեկուսացված ախտահարում չի դիտվում: Բերանի գերարայունային և այտուցված լորձաթաղանթի վրա առաջանում են պապուլաներ, բշտեր և բշտիկներ,երբեմն առաջանում են միայն ենթաէպիթելային բշտիկներ, որոնքունեն խմբավորված գծային տեղակայում, թափանցիկ պարունակությամբ և հաստ, ամուր ծածկով, որըհիշեցնում է հերպեսին: 3-4 օրից բշտերը պատռվում են առաջացնելով ալ կարմիր էրոզիաներ: Նիկոլսկու ախտանիշը բացասական է, ականտոլիտիկ բջիջներչեն հայտնաբերվում: Էրոզիաները թույլ ցավոտ են, բերանի խոռոչումգոյատևում են 2-3 շաբաթ: Դրանց էպիթելավորումից հետոմնում են հիպո- և հիպերպիգմենտավորված բծեր: Ախտահարման օջախները բերանի խոռոչում ավելի հաճախ տեղակայվում են այտերի և քիմքի լորձաթաղանթի վրա: Հիվանդությունը կրում է ցիկլային բնույթ: Արյան պատկերում և բշտերի պարունակության մեջ հայտնաբերվում է էոզինոֆիլիա:
Ախտորոշումը կատարվում է տիպիկ կլինիկական պատկերի հիման վրա, արյան պատկերում և բշտերի պարունակության մեջ էոզինոֆիլիայի և յոդի պրեպարատների հանդեպ գերզգայության հիման վրա:
Տարբերակիչ ախտորոշում: Դյուրինգի դերմատիտը պետք է տարբերակել.
- իսկական ականտոլիտիկ բշտախտից
- ոչ ականտոլիտիկ բշտախտից
- բազմաձև էքսուդատիվ էրիթեմայից
- բուլլեոզ տոկսիկոդերմիայից
Բուժումը: Դյուրինգի դերամտիտի բուժման համար կիրառվում են սուլֆոնային պրեպարատներª դիաֆենիլսուլֆոն և այլն: Միաժամանակ նշանակում են նաև ասկորբինաթթու,ռուտին, B խմբի վիտամիններ, հակահիստամինային դեղամիջոցներ: Հիվանդության ծանր ընթացքի դեպքում կիրառում են նաև կորտիկոստերոիդներ (40-50մգ 2-3 շաբաթվա ընթացքում, դեղաչափի հետագա իջեցումովմինչև 2.5-5մգ չափը): Հիվանդին նշանակվում է նաև սննդակարգ: Հիվանդության պրոգնոզը բարենպաստ է:
Էլեկտրոնային նյութի սկզբնաղբյուրը ՝ Doctors.am
Նյութի էլէկտրոնային տարբերակի իրավունքը պատկանում է Doctors.am կայքին
